نظم
فقير الماس نهڙيو
جوان جوڀن جلي ٿو پيو،
پنن وانگي ڇڻي ٿو پيو،
اسان جي بدنصيبي آ،
نڪي آٿت ملي ٿي ڪا،
خدا جي خدائي ۾ ،
اسان سان قهر آ ڪيڏو،
جبر ڪي ٽُو جبل جيڏو،
وٺون ٿا نانءَ جي تنهنجو،
کپر تي پير ڄڻ پنهنجو،
رهون ٿا جي راتڙي تو وٽ،
سهون ٿا تهمتون ڪيئي،
سڄڻ جي شهر جا سارا،
گليون رستا گواهه آهن،
اسان جي پيار اُجري جا،
نڪوريل عشق ڪجري جا،
مگر ويري زمانا هن،
جنين جوڙيا فسانا هن.
No comments:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔تبصرو موڪليو